Het is klaar. Of ik ben er klaar mee. Met bloggen.
Sinds 2003 heb ik, eerst onder mijn eigen naam en sinds 2008 onder de naam MetroPaul, geblogd. Eerst stond het schrijven voor een experiment: hoe verwoord ik mijn mening origineel? De laatste tijd vind ik het schrijven een sleur.
Afgelopen september volgde ik een cursus columns schrijven bij mijn favoriete columnist. Op mijn vingeroefeningen had zij niets aan te merken. Het is er allemaal: ik heb een eigen stijl, kan mijn mening scherp neerzetten. Eerst was ik euforisch vanwege dat mooie compliment.
Maar de keer erna dat ik een stukje probeerde te schrijven, was er weer de tegenzin, die ik al langere tijd voel. Nergens vond ik de juiste sfeer om te schrijven. Niet thuis, niet in een café. Tot het inzicht kwam dat het niet aan de setting lag maar aan mij. Het verwoorden van wéér een scherpe mening. Ik heb er geen plezier meer in.
Misschien mis ik de scherpte omdat ik vaker de nuance zie. Hoe dan ook het schrijven van stukjes is als een slecht passende jas. Ik ben het ontgroeid.
Wat ik er voor in de plaats ga doen? Geen idee!
Maar achter mijn blog zet ik vandaag een punt.
Andere jas kopen!! Loslaten hoe je vond dat het eruit moest zien!
Wat je schrijft mee laten groeien met je groei als mens!
Komt goed, want er komt komt altijd iets anders! Succes!!
Aaah nee wat jammer :( Maar als je het met tegenzin doet, dan snap ik waarom je stopt.
“Misschien mis ik de scherpte omdat ik vaker de nuance zie”
Had mijn moeder toch gelijk, dat je milder bent geworden. Gna gna gna…
Het ga je goed, laat je je blog nog online staan?
Ik denk dat scherpte en nuance juist heel goed samen kunnen gaan.
Jammer dat je stopt. Maar wie weet wat de toekomst brengt. Het ga je/jullie goed!
jammer zeg, ik ga je schijfsels zeker missen. Het ga je goed<3
Jammer! Maar het belangrijkste is dat je er plezier in hebt, als dat weg is snap ik je punt helemaal.
Jooooh, echt waar? Dat kun je niet menen? Het zal toch wel een tijdelijke fase zijn, hoop ik, meen ik, geloof ik?! Hè toe, Paul, over een maandje of wat komt je schrijfzin vast weer terug. Dus ondertussen effe niets verwijderen (zonder alles te exporteren), hè?
Niets mis met nuance zien maar oke, als jij dat een nadeel vindt heb je inderdaad een probleem . Maar we gaan het zien of die punt ook echt gezet zal worden.
15 jaar bloggen is ook niet niks; een groot deel van je leven. Persoonlijk zal ik je scherpte en humor en heerlijke schrijfstijl missen.
Blijft je blog wel online staan? Ik volg je nog niet zo lang en zou graag wat oude stukjes lezen.
De eerste voorwaarde is plezierbeleven in wat je doet. Als dat er niet is, dan gaat de rest ook niet lukken. Zelf vind ik het niet nodig om van elk blogbericht een scherpe column te maken. Vaak doe ik er iets simpels tussendoor. Gebruik het ook als een soort dagboek.
Heel erg jammer, maar ik snap het wel. Misschien dat een flinke pauze helpt? Anders heel veel succes met wat er op je pad komt.
:( wat jammer, Paul! Maar ik snap dat het leuk moet blijven. Stiekem hoop ik je toch snel weer te lezen!
Superjammer! Ik houd van jouw stukjes en je humor.
Shit, shit, shit! Begrijpelijk, maar shit!
Ik zal jouw schrijfsels missen.
Vredelievende groet,
Jammer! Toch goed dat je het weet van jezelf. En wie weet wat er voor terugkomt. Als je er maar plezier aan beleeft.