Dat je al op jonge leeftijd op het verkeerde pad kunt belanden, bevestigde mijn zus in een appje over haar zoon. Hij is zeven en fan van Phil Collins.
Nou overkomt dat de beste mensen. Er zijn honderdvijftig miljoen platen van hem verkocht. Maar toch, Phil Collins.
Recent maakte Phil Collins bekend een autobiografie te hebben geschreven en op wereldtournee te gaan onder de titel ‘Not Dead Yet’. Phil heeft humor, dat moet ik hem nageven. Al vond hij het minder grappig toen er een online petitie tegen zijn comeback werd gestart. Dat is, denk ik, precies het probleem: Phil moet zichzelf, zijn muziekcarrière, en het leven in het algemeen, niet al te serieus nemen. Dat leidt tot tenenkrommende situaties. Zoals toen hij ‘I Wish It Would Rain Down’ schreef naar aanleiding van de scheiding van zijn eerste vrouw. Dat liedje bevat de pathetische tekst: ‘I know I’m never gonna hold you again, Now I wish it would rain down, down on me.’ Phil bezingt dit alles bloedserieus. Geen wonder dat zijn vrouw is weggelopen. Op de radio hoorde ik toevallig zijn hit Sussudio: ‘I just say the word, Oh Su-Su-Sussudio, I just say the word oh Su-Su-Sussudio, I’ll say the word, Oh, Su-Su-Sussudio oh oh oh, Just say the word, Just, just, just say the word uh, Just say the word, Su-Su-Sussudio, oh oh oh.’ Toen realiseerde ik me dat ook zijn andere liedjes geen briljante literaire werkjes waren.
Bovendien schuilt er in Phil Collins geen groot componist. Mijn mening baseer ik op objectieve onderzoeksresultaten. Ik heb diverse mensen gevraagd om spontaan een liedje van Phil Collins te zingen. Neuriën mocht ook. Bijna niemand kon zich een Collins klassieker herinneren. Dit lijkt me veelzeggend. Al in de jaren tachtig was Phil een vreemde artiest in de bijt. Vooral als je zijn uiterlijk afzet tegen andere wereldsterren van dat decennium. Madonna had – links of rechts – een intrigerende moedervlek bij haar bovenlip. Michael Jackson bleek interraciaal. Prince deed goed werk voor de acceptatie voor de man op hoge hakken. En dan was er Phil, een kalende thuisblijfvader.
In de jaren tachtig hadden we nog het legitieme excuus dat we geïndoctrineerd waren. De radio draaide immers alles van Phil Collins – met z’n typerende sound van synthesizers en bordkartonnen drumcomputers – volkomen grijs. Maar mijn neefje luistert er vrijwillig naar.
Ik hoop dat hij over deze fase heen groeit.
Mijn vriendin was fan van Genesis dus werd ik regelmatig met het stemgeluid van Phil gegeseld. Maar ik heb het overleefd (-: Eens wordt je neefje fan van Nirvana. Hoop ik, haha.
Een vermakelijk stukje, hoewel ik Phil wel kan waarderen. ;-) Hij komt voort uit Genesis, waar hij drummer was. Qua literair gehalte van zijn songteksten valt hij absoluut niet uit de toon bij andere popsongs, dat is sowieso over het algemeen bagger. En ‘Not Dead Yet’ is in de popmuziek eigenlijk best een prestatie.
Tja, misschien moet je die tijd van begin jaren 80 bewust hebben meegemaakt om de waarde van Genesis en Phil Collins op waarde te kunnen schatten. ;-)
Hahaha. Ik vind dat nummer voor Tarzan wel heel mooi. Maar ik snap je punt. Wanneer ik zijn muziek luister, zet ik het niet al te hard.
Verstandig! Je weet maar nooit wat de buren daar van zullen denken!
Als ik me goed herinner was Phil in hoofdzaak drummer, dat zou een verklaring kunnen zijn voor zijn gebrek aan pakkende teksten, toch staat er hier nog een LP in het platenrek en zou ik wel wat titels op kunnen nomen o.a. In the air tonight dat ik zeker nog wel mee zou kunnen zingen…. als ik een zangstem had;-) En ach die teksten, die stellen wel vaker heel weinig voor maar kunnen mensen soms tóch enorm aanspreken omdat ze er iets in horen dat op hun situatie van toepassing is.
Naar mijn bescheiden mening had Phil beter drummer kunnen blijven! Maar hij heeft zeker succes gehad, dat valt niet te ontkennen (helaas).
Ik ben geen liefhebber van Phil ….
Heel leuk geschreven, ik heb gelachen. Kalende thuisblijfvader klinkt zó niet sexy.
Maat wauw, jouw neefje van 7 en muziek van Phil is bijzonder. Ik zou overigens wel dat Tarzan liedje en I can’t dance kunnen neuriën, of tellen de liedjes van Genesis niet mee?
Goed, ik geef toe Phil Collins is beter dan K3. En voor wat betreft Genesis: ik vind dat persoonlijk ook verschrikkelijk. Jij dan?
Is hij niet de man van “Jesus he knows me”? Geen idee, dat ik zoiets al weet van een genre waar ik me totaal niet mee bezighoud.. Hoe dan ook, je neefje heeft lef en humor hahaha
Juist, die man! Ja, mijn neefje is in elk geval lekker eigenzinnig. Dat belooft veel goeds voor de toekomst.
Enige nummer van Phil Collins dat ik (buiten Tarzan & Brother Bear om) kan waarderen is zijn cover van ‘Somewhere’ uit West Side Story. En zelfs die is me iets te zoetsappig.
Ik ken die cover niet, maar ik ben ook geen musicalliefhebber.
Omg nu schaam ik me, haha! Ik luister hier, al is het niet vaak naar en ook vrijwillig. Niet de beste teksten nee dat geef ik je na, maar wel lekker om oppervlakkig op mee te blèren.
Smaken verschillen, Jeanine! Het zij je vergeven ;-)
Zo goed ken ik hem nou ook weer niet dat ik echt kan oordelen. Het zijn Arbeidsvitaminenklasiekers en wel leuk om te horen.
Ja, maar af en toe op de radio horen of er ‘fan’ van zijn, is een wereld van verschil René.
Hihi. Eerlijk? Eén van zijn hitsongs springt toch wel in gedachten: ‘One more night’ (https://youtu.be/zKVq-P3z5Vg). En na ‘I can’t dance’, dacht ik heel even, die man heeft humor, maar na een interview volledig op hem afgeknakt. Ze zeggen dat hij goed drumt…
Ik las ergens dat Phil de drumsticks weer heeft opgepakt. Hij werkt tegenwoordig bij de Kentucky Fried Chicken. En ‘One More Night’ is toch ook enorm gezapig?
Ach, als ik ff liefdesverdriet koesterde kon ik het toch wel minstens 5 minuten verdragen. ;-)
Ik houd van Genesis en die Phil. Phil solo vind ik echt helemaal niks.
Echt?
Ik noem één afgrijselijke hit van Genesis (met een zeer vervelende clip): Jesus He Knows Me. En dan heb ik het over I Can’t Dance nog niet eens gehad.
AHHHH, ik vind Phil best oké.
Vind overigens zijn clipjes erger dan zijn muziek ;)
Jij bent vast van de generatie die gehersenspoeld in de jaren tachtig?!
Haha hilarisch, heb me serieus rot gelachen :P Bij mij komt er ook weleens een Phil Collins voorbij, maar meer omdat ie in een standaard lijst staat die ik niet zelf heb samengesteld. Meestal vind ik het wel een fijn liedje om naar te luisteren, al moet ook ik bekennen dat ik even niet zo een van die liedjes kan opnoemen hahaha :P
Zie! I rest my case!